Εκτύπωση
PDF

Pinot noir

Γαλλικής προέλευσης, παλαιά ποικιλία αμπέλου (αναφέρεται από τον Ρωμαίο Κολουμέλλα), πολυκλωνικής σύνθεσης, με έντονη παραλλακτικότητα και με μεγάλο αριθμό κλώνων ή τύπων που αποτελούν την ομάδα Pinots. Κυριότεροι από αυτούς οι Pinot blanc, Pinot gris, Pinot meunier (συνώνυμο Schwarzriesling, Müllerrebe), Samtrot που θεωρούνται ως σωματικές μεταλλάξεις της Pinot noir (Galet 1985).
Η ποικιλία είναι γνωστή και με τα συνώνυμα Pinot fin, Franc noirien, Savagnin noir, Morillon noir, Plant fin, Pinot nero, Bourgunter blauer.
Η χρήση των μοριακών μεθόδων επέτρεψε τη διατύπωση διαφορετικών υποθέσεων ως προς την προέλευση και τη γενετική συγγένεια των μελών της ομάδας. Διατυπώθηκε η άποψη (Regner κ.ά. 2000β) ότι οι Pinot noir, Pinot blanc, Pinot gris που δεν διαφέρουν γενετικά (Bowers κ.ά. 1996) είναι προϊόντα της διασταύρωσης Pinot meunier Í Traminer. Οι Franks κ.ά.
(2002) διατύπωσαν την άποψη ότι η Pinot meunier είναι φυτό χίμαιρα και ότι οι φαινοτυπικές διαφορές στο χρώμα και το χνοασμό της οφείλονται στην αλληλεπίδραση των γενετικά διαφορετικών στοιβάδων L1, L2, ενώ οι Hocquigny κ.ά. (2004) θεωρούν ότι όλη η ομάδα των Pinots προέρχεται από το Pinot gris που είναι φυτό χίμαιρα. Υποστηρίζεται ακόμη ότι η Pinot noir είναι γεννήτορας αρκετών ποικιλιών αμπέλου, μεταξύ των οποίων οι Chardonnay, Gamay noir, Aligote, Auxerrois κ.ά. Είναι προφανές ότι απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση της ομάδας αυτής.
Στη Γαλλία, η ποικιλία Pinot noir μαζί με τις παραλλαγές της Pinot blanc, Pinot gris, καταλαμβάνει έκταση 260.000 στρ., στη Γερμανία 82.000 στρ., στην Καλιφόρνια 63.000 στρ., στην Ελβετία 42.000 στρ., στην Ιταλία 35.000 στρ. και στην Αυστραλία έκταση 30.000 στρ.
Στην Ελλάδα (2.000 στρ. περίπου) η καλλιέργειά της επιτρέπεται στους νομούς Κορινθίας και Φλώρινας.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

στις 10/12/2012

ΑΓΟΡΑ - ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΦΥΤΕΥΣΗΣ

ΔEITE TO VIDEO

Αμπελουργικά Διαμερίσματα